Hvis verda var skjønn og uendelig vakker
Uten den minste skamplett
Med regnbuefarger og grønne bakker
Og blomster i vårens fargepalett.
Da kunne vi dratt ut tel nattsvarte landet
Der veien er kronglet og smal
Med solkoloritt og glitter i vannet
Forandre det tel en levandes dal.
Så gå ut i verda med smørblomst i håret
Og spre ditt omfavnende lys.
Så varmen frå hjertet kan lege såret
I døm som kom fræmne frå utenbys.
31.5.2014 WenChe
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar